Krystyna Lichaczewska
Krystyna Lichaczewska (ur. 2 sierpnia 1910, zm. 8 listopada 1975) – polska działaczka PPS, sekretarz Czerwonego Harcerstwa TUR[1].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodziła się 2 sierpnia 1910[2] jako córka Józefa[3] Oszustowskiego[4].
W czasie okupacji niemieckiej kierowała m.in. ratowaniem dzieci Zamojszczyzny, współuczestniczyła w zorganizowaniu dla tych dzieci dwóch domów: w Kawęczynie pod Warszawą i w Pniewniku. W lutym 1943 została sekretarzem i skarbnikiem „Spółdzielczego Koła Opiekuńczego” przy centrali „Społem” w Warszawie[5]. Podczas powstania warszawskiego pod ps. „Jadwiga” była Komendantką Wojskowej Służby Kobiet OW PPS[6].
Po II wojnie światowej, pracowała w Powszechnej Spółdzielni Spożywców „Społem”. W 1948 została wybrana członkiem prezydium ZG ZMP[7]. W latach 50. była dyrektorem Gabinetu Ministra Szkolnictwa Wyższego[8].
Zmarła 8 listopada 1975[4], pochowana na cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera D33-3-11)[9].
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Złoty Krzyż Zasługi (dwukrotnie: 17 września 1946[10], 13 lipca 1955[3])
- Medal 10-lecia Polski Ludowej (15 stycznia 1955)[11]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Czym było Czerwone Harcerstwo [online], lewicowo.pl [dostęp 2024-01-31] .
- ↑ Powstańcze Biogramy - Krystyna Lichaczewska [online], www.1944.pl [dostęp 2024-01-31] (pol.).
- ↑ a b M.P. z 1955 r. nr 91, poz. 1164 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w pracy zawodowej w dziedzinie szkolnictwa wyższego”.
- ↑ a b Lichaczewska Krystyna data śmierci 08.11.1975 » Zmarły « www.nekrologi-baza.pl [online] [dostęp 2024-01-31] (pol.).
- ↑ Beata Kozaczyńska. Marianna Fandri (ps. „Smętek”) z pomocą dzieciom wysiedlonym z Zamojszczyzny do dystryktu warszawskiego (1942–1943). „Wschodni Rocznik Humanistyczny”. tom X, s. 536, 2014. Radzyń Podlaski: Towarzystwo Nauki i Kultury „Libra”. ISSN 1731-982X. [dostęp 2024-01-31].
- ↑ W rocznicę Powstania Warszawskiego złożyliśmy kwiaty na grobach powstańców [online], 2 sierpnia 2018 [dostęp 2024-01-31] (pol.).
- ↑ Wielki Kongres Jedności we Wrocławiu powołał do życia Związek Młodzieży Polskiej. „Życie Warszawy”. Rok V, 199 (1342), s. 2, 21 lipca 1948. Warszawa: „Czytelnik”. [dostęp 2024-01-31].
- ↑ Patryk Pleskot. Kontakty naukowe Polski z krajami kapitalistycznymi w okresie stalinizmu na przykładzie Francji. „Nauka”. Nr 2, s. 101, 2005. Warszawa: Polska Akademia Nauk. ISSN 1231-8515. [dostęp 2024-01-31].
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna --- Warszawskie cmentarze [online], www.cmentarzekomunalne.com.pl [dostęp 2024-01-31] .
- ↑ M.P. z 1947 r. nr 27, poz. 233 - odznaczenia działaczy Zarządu Głównego Związku Zawodowego Pracowników Spółdzielczych.
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 – Uchwała Rady Państwa z dnia 15 stycznia 1955 r. Nr 0/176 – na wniosek Ministra Szkolnictwa Wyższego.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Kazimierz Wojciechowski, O Czerwonym Harcerstwie TUR. [w:] „Miesięcznik Literacki”, Wydawnictwo Współczesne, Warszawa 1977, nr 5 (129) z maja 1977 r. s. 121.
- Teofil Głowacki, Witold Stankiewicz, Górny bieg: wspomnienia, Książka i Wiedza, 1983, s. 312.
- Członkowie Czerwonego Harcerstwa Towarzystwa Uniwersytetu Robotniczego
- Odznaczeni dwukrotnie Złotym Krzyżem Zasługi (1944–1989)
- Odznaczeni Medalem 10-lecia Polski Ludowej
- Pochowani na Powązkach-Cmentarzu Wojskowym w Warszawie
- Politycy Polskiej Partii Socjalistycznej
- Powstańcy warszawscy
- Urodzeni w 1910
- Zmarli w 1975